Jak św. Filip nawracał pogan

Filip apostoł nauczał przez lat 20 w Scytii. W końcu poganie pochwycili go i przyciągnęli przed posąg bożka Marsa, aby złożył mu ofiarę. Nagle spod cokołu wysunął się ogromny wąż i zabił syna kapłana, który podawał ogień przy ofierze, oraz dwóch trybunów, których słudzy trzymali związanego Filipa, innych zaś tak poraził swym smrodliwym parsknięciem, że wszyscy zachorowali. Wtedy Filip rzekł: Uwierzcie mi, zniszczcie ten posąg i zamiast jemu oddajcie cześć krzyżowi Pańskiemu, a wtedy wasi chorzy wyzdrowieją, a zmarli powstaną. Ci zaś, którzy bardzo cierpieli, wołali głośno: Uczyń tylko tak, abyśmy wyzdrowieli, a natychmiast zniszczymy tego Marsa! Filip tedy rozkazał wężowi odejść w jakieś puste miejsce, gdzie nikomu już nie będzie mógł szkodzić, a wąż natychmiast odszedł i nigdy więcej się nie pokazał. Filip zaś uzdrowił wszystkich chorych i przywrócił życie owym trzem zmarłym. Wszyscy tedy nawrócili się, a Filip jeszcze przez rok pozostał u nich, nauczał i ustanowił wśród nich kapłanów i diakonów.

Następnie udał się do Azji, do miasta Hierapolis, i tam położył kres herezji ebionitów, którzy nauczali, że Chrystus tylko pozornie przybrał ciało ludzkie. Były tam zaś dwie bardzo bogobojne dziewice, za przyczyną których Pan wielu ludzi nawrócił. Na 7 dni przed swoją śmiercią Filip zwołał biskupów i kapłanów i rzekł im: Pan użycza mi jeszcze 7 dni, abym was pouczył. Miał zaś wtedy lat 87 Wkrótce potem poganie pochwycili go i przybili do krzyża, tak jak jego Mistrza, o którym nauczał. Tak tedy dokonawszy szczęśliwie życia odszedł do Pana. Dwie zaś córki jego pochowano obok niego, jedną z prawej, drugą z lewej strony.

Izydor w swoim dziele o życiu, pochodzeniu i śmierci świętych tak mówi o owym Filipie: Filip nauczał Gallów o Chrystusie, a ludom barbarzyńskim mieszkającym na granicy ciemności nad burzliwym oceanem niósł światło wiedzy i prowadził je do portu wiary. Wreszcie zginął ukrzyżowany i ukamienowany w Hierapolis, mieście prowincji Frygii, i spoczywa tam wraz z dwiema swymi córkami. Tyle Izydor. O Filipie zaś, który był jednym z siedmiu diakonów, opowiada Hieronim w martyrologium, że zmarł w Cezarei 6 czerwca wsławiwszy się wieloma znakami i cudami; obok niego pochowane są trzy jego córki, czwarta bowiem zmarła w Efezie. Pierwszy więc Filip jest osobą różną od drugiego, ponieważ był apostołem, zmarł w Hierapolis i miał dwie córki prorokinie, podczas gdy drugi był diakonem, umarł w Cezarei i miał cztery córki. Wprawdzie Historia kościelna zdaje się twierdzić, że był Filip apostoł, który miał 4 córki prorokinie, ale w tym wypadku raczej należy wierzyć Hieronimowi.

© 2000–2021 barbara     Wszystkie prawa zastrzeżone | All rights reserved     Strona nie zawiera cookies