---

---

---

---

święty Placyd z Abruzów (ok. 1190–12.06.1248)

12 czerwca

Św. Placyd urodził się w Rodio, niedaleko starożytnego miasta Amiterno, w Abruzach we Włoszech około 1190 r. Pochodził z rodziny wieśniaczej. Ponieważ rodziców nie stać było, żeby posłać go do szkoły, zdobywał wiedzę w bardzo nietypowy sposób – czerpał ją od żaków z którymi utrzymywał kontakty. W młodości pielgrzymował po całej Europie, słuchając nauk różnych kaznodziejów i misjonarzy. Potem, jako pustelnik, osiadł na Monte Corno. Przybywało do niego wielu ludzi, ponieważ zasłynął pobożnością, ale on pragnął uniknąć rozgłosu. Z tego powodu często zmieniał miejsce pobytu. Dopiero pod koniec życia zrezygnował z bycia pustelnikiem – pozwolił, aby zamieszkało z nim kilkunastu uczniów, a kiedy otrzymał od hrabiego Berarda skrawek ziemi, wybudował razem z nimi klasztor poświęcony Duchowi Świętemu, którego wspólnotę zakonną podporządkował cystersom.

Zmarł 12 czerwca 1248 roku.

Imię Placyd pochodzi od łacińskiego słowa placidos – „spokojny, dobrotliwy”.