---

---

---

---

święci Jozafat (Joasaf) i Barlaam z Indii (zm. 304)

27 listopada

Św. Jozafata (Joasafa) znamy z opowieści św. Jana z Damaszku, który powtórzył ją za Siddharthą Buddhą, a która w XI wieku została przetłumaczona na łacinę i w XII w. na język grecki i zyskała sobie w Europie niezwykłą popularność. Do dziś brak dowodów na istnienie postaci św. Jozafata i św. Barlaama.

W Indiach wielu ludzi zostało nawróconych na chrześcijaństwo przez św. Tomasza apostoła. Pewnego dnia astrolodzy przepowiedzieli, że przyjdzie taki dzień, w którym syn króla Abennera zostanie chrześcijaninem. Aby temu zapobiec, król Abenner zaczął prześladować chrześcijan i umieścił swojego syna w areszcie domowym. Pomimo tych środków ostrożności św. Barlaam, pustelnik z Senaar, spotkał się z Joasafem i nawrócił go na wiarę chrześcijańską. Abenner próbował to odwrócić, ale nie udało mu się. Potem Abenner podzielił się władzą z synem i sam też został chrześcijaninem i nawet pustelnikiem, kiedy zrzekł się tronu na rzecz syna. Joasaf rządził przez jakiś czas, ale potem też abdykował, wyruszył na pustynię, odnalazł Barlaama i pozostałe lata swego życia spędził razem z nim jako święty pustelnik. Wiele lat później ciała ich zostały przeniesione do Indii; ich wspólny grób zasłynął cudami i stał się celem licznych pielgrzymek.

W ikonografii Jozafat przedstawiany jest jako młody król w koronie, czasem z niewielką brodą, a towarzyszący mu św. Barlaam jest starcem z długą białą brodą. Obok Jozafata często przedstawiony jest lew.

Imię Jozafat jest imieniem biblijnym; pochodzi z hebrajskiego Jehoszafat – „Bóg sądzi”, ale w tym wypadku wydaje się być zniekształconym pierwotnym imieniem Joasaf, który z kolei jest średniowiecznym zniekształceniem od średniowiecznego perskiego imienia Budasif (Budasif = Bodhisattva).

Barlaam to imię męskie pochodzenia semickiego składające się z elementu bar- i -lo-ammi (występuje w Księdze Ozeasza: Lo-Ammi – Nie-mój-lud).