---

---

---

---

święty Homobon (Homobonus) z Cremony (Omobono Tucenghi lub Tucingo) (zm. 1197)

13 października

Św. Homobon z Cremony był kupcem i krawcem, który zasłynął z hojności, pracowitości i uczciwości Wsławił się dobroczynnością dla ubogich, przyjmowaniem i edukowaniem porzuconych i ubogich dzieci i za zapewnianiem pokoju w rodzinach.

Homobon pochodził z bogatej kupieckiej rodziny. W młodości pomagał ojcu w jego pracy. Kiedy po jego śmierci odziedziczył majątek, pracował nad jego pomnożeniem, a większość zysków i część swojego domu przeznaczał na dzieła dobroczynne.

Bardzo gorliwie uczestniczył w życiu religijnym swojego społeczeństwa: w oficjach brewiarzowych, w odnawianiu życia religijnego. Codziennie uczestniczył we Mszy św., często w pozycji krzyżowej.

Zmarł w trakcie Mszy św. 13 listopada 1197 r. Już dwa lata później papież Innocenty III kanonizował go. Powiedział o nim: „Ojciec ubogich”, „Pocieszyciel strapionych”, „Człowiek pokoju i jego sprawca”, „Człowiek dobrego imienia i czynów”, „Pracowity w stałej modlitwie”, „Świętym, który jak drzewo zasadzone przez strumienie wody, przynosi owoce w naszych czasach”.

Relikwie św. Homobona spoczywają w krypcie katedry w Cremonie.

W ikonografii Homobon przedstawiany jest z aniołami szyjący dla nich szaty, jako kupiec otoczony żebrakami i chorymi ludźmi, z mieszkiem pieniędzy; którymi wspomagał biednych.

Imię Homobonus pochodzi z łaciny i oznacza „dobrego człowieka”.