---

---

---

---

Daniel (ok. 610–535 p.n.e.)

21 lipca

Daniel to jeden z proroków znanych ze Starego Testamentu. Przybył do Babilonu razem z innymi Izraelitami jako jeniec króla Nabuchodonozora. Był jednym z młodzieńców wybranych do służby króla, który chciał ich też uczyć języka i pisma chaldejskiego. Nadzorca służby dworskiej nadał mu imię Belteszassar. Po trzech latach razem z towarzyszami zaczął sprawować służbę przy królu.

W drugim roku swego panowania Nabuchodonozor zaczął mieć sny, które go niepokoiły. Pytał wykładaczy snów, wróżbitów i czarnoksiężników o znaczenie snu, ale nie chciał im tego snu opowiedzieć. W ten sposób nikt nie mógł go objaśnić i król skazał wszystkich na śmierć. Dowiedział się o tym Daniel, który także miał być stracony, ale kiedy on i jego towarzysze modlili się, otrzymał objawienie snu. Dzięki temu i on, i inni ocalili życie.

Zarówno tę, jak i inne opowieści o Danielu możemy znaleźć w Księdze Daniela w Starym Testamencie.

Daniel jest patronem górników.

W ikonografii często przedstawiany jest w lwiej jamie, z której w cudowny sposób wyszedł bez szkody.

Wspomnienie Daniela w Kościele katolickim obchodzone jest 21 lipca, w Kościele koptyjskim 3 kwietnia, a w Kościele prawosławnym 17 grudnia.

Daniel to imię biblijne, które po hebrajsku znaczyło „moim obrońcą (lub: moim sędzią) jest Bóg”. Ukraińska wersja imienia: Danyło.