Bł. Beatrycze d’Este pochodziła z rodu książęcego; była córką margrabiego d’Este (Włochy). Urodziła się około 1200 r. Od dzieciństwa pragnęła służyć Bogu, dlatego na wieść, że ma być wydana za mąż uciekła z domu i jako dziewczynka jeszcze wstąpiła do zakonu benedyktynek w Salaroli niedaleko Padwy w północnych Włoszech.

Później bł. Beatrycze założyła nowy klasztor na górze Gemola, gdzie zmarła 10 maja 1226 r. jako skromna zakonnica. Kult jej został zatwierdzony przez papieża Klemensa XIII w 1763 r.

Imię Beatrycze jest formą imienia Beata i pochodzi z języka łacińskiego od słowa beata, które oznacza „szczęśliwa, bogata, wspaniała”.