Męczeństwo Agaty według obrazu Tiepolo
Logo serwisu Biblia


Nakarm głodne dziecko - wejdź na stronę www.Pajacyk.pl
















święta Agata Sycylijka (Agata z Katanii)

(ok. 225 lub 235–251)

5 lutego



Św. Agata według przekazów urodziła się w znakomitej rodzinie w Katanii, mieście na Sycylii. Urodziła się w rodzinie pogańskiej, ale zetknąwszy się z chrześcijanami i ich nauką, przyjęła od nich chrzest i postanowiła – jak wiele innych świętych – żyć w stanie dziewiczym. Była jednak, jak podaje tradycja, dziewczyną wielkiej urody. Interesowało się nią wielu młodzieńców; zwrócił na nią także uwagę namiestnik rzymski zarządzający Sycylią, Quinctianus (Kwincjan). Zaproponował Agacie małżeństwo. Ona jednak, z powodu przede wszystkim złożonego ślubu, odrzuciła jego zaloty. Quinctianus postanowił srodze zemścić się. Najpierw próbował zniesławić Agatę. W tym celu oddał ją pod opiekę pewnej stręczycielce imieniem Afrodyssa. Kiedy po miesiącu okazało się, że te niecne zabiegi spełzły na niczym, Quinctianus skazał Agatę na tortury.

Okazją były właśnie od nowa rozpoczęte przez cesarza Decjusza prześladowania chrześcijan. Quinctianus ochoczo włączył się w to dzieło, a jedną z pierwszych aresztowanych była Agata. Ponieważ dotychczasowe zamysły w stosunku do jej osoby spełzły na niczym, teraz została poddana torturom. Szarpano obcęgami jej ciało, przypiekano ogniem, a na koniec obcięto jej piersi. Tradycja mówi, że rany jej uleczył św. apostoł Piotr, który ukazał się jej w więzieniu, jednak następnego dnia znów położono Agatę na rozżarzonym węglu i ostrych skorupach.

W czasie tych okrutnych tortur miasto nawiedziło silne trzęsienie ziemi. Quinctianus dostrzegł w tym karę Bożą, dlatego – przerażony – nakazał zaprzestać torturowania chrześcijan. Agata jednak chyba zapragnęła już niebieskiej chwały, ponieważ 5 lutego 251 roku zmarła w więzieniu ze słowami: „Panie, któryś raczył mnie strzec od dzieciństwa, któryś z serca mojego wyrwał miłość tego świata i dał przezwyciężyć tak wiele mąk, przyjmij mego ducha”. Ciało jej pogrzebano za miastem w bezpiecznym miejscu. Dziś spoczywa ono w przebogatym złotym, obsypanym kosztownościami relikwiarzu w katedrze Duomo S. Agata na Sycylii. Posiadaniem relikwii św. Agaty szczyci się również katedra w Weronie.

Kiedy w rok po śmierci św. Agaty wybuchł wulkan Etna, mieszkańcy Katanii wyszli podobno naprzeciw spływającej lawy z welonem męczennicy, co miało powstrzymać strumień lawy. Od tego czasu welon św. Agaty przechowywany jest w Katanii jako drogocenna relikwia. Od tego czasu podobno niejeden raz dzięki niemu Katania doznała ocalenia.

Od początku Agata doznawała wielkiej czci, czego dowodem może być wystawienie w Rzymie aż trzech kościołów jej poświęconych. Papież Symmachus na początku VI wieku wystawił w Rzymie przy Via Aurelia okazałą bazylikę, a w 593 r. św. Grzegorz Wielki wybudował niemniej piękną bazylikę pod jej wezwaniem. W VIII w Papież Grzegorz II przy bazylice św. Chryzogona na Zatybrzu wystawił ku czci św. Agaty trzeci kościół w Rzymie. Popularności świętej dowodzi także fakt, że do dnia dzisiejszego zachowała własne oficjum brewiarzowe, które nawiązuje do szczegółów jej bohaterskiej śmierci.

W niektórych okolicach w dzień św. Agaty poświęca się małe chlebki upieczone z pszenicy, żyta i otrąb, a także sól i wodę, które podawane ludziom i zwierzętom mają zapobiegać chorobom, a wrzucone do ognia w przypadku pożaru zapobiegają rozprzestrzenianiu się żywiołu. Okruszyny chleba św. Agaty chłopi rozsypywali w kątach swoich zagród wierząc, że to uchroni je przed pożarem. Powszechność tych zwyczajów potwierdzają przysłowia: „Chleb i sól św. Agaty od ognia strzeże chaty”, „Gdzie św. Agata, bezpieczna tam chata”.

Św. Agata jest więc orędowniczką chroniącą przed klęską ognia, trzęsienia ziemi, wybuchami wulkanów, piorunów, powodzi i zarazy. Jest też patronką pielęgniarek, mamek, nianiek, samotnych kobiet świeckich, sztuki, artystów, tkaczy, ludwisarzy, złotników, jubilerów, pasterzy, górników, męczenników; opiekuje się głodującymi; wzywana jest w przypadku raka piersi i zapalenia piersi.

W ikonografii św. Agata przedstawiana jest przede wszystkim z odciętymi piersiami: czasami w trakcie tortur, a czasem z palmą i tacą, na której spoczywają jej piersi; z parą szczypiec albo nożyc, z welonem, z książką, z pochodnią, z wiadrem na węgiel.

Imię Agata pochodzi od greckiego słowa agathos – „dobry, dobrze urodzony, szlachetny”.



© 2000–2021 barbara     Wszystkie prawa zastrzeżone | All rights reserved     Strona nie zawiera cookies