Św. Kandyda z Whitchurch żyła prawdopodobnie w VI w. w Dorset w Anglii. W leżącym niedaleko jeziorze Morcombe do dziś znajduje się poświęcona jej studnia. Została zabita przez grasujących po kraju Duńczyków.

Relikwie św. Kandydy zachowały się do dzisiaj jako jedyne, oprócz relikwii św. Edwarda Wyznawcy, które na terenie Wielkiej Brytanii przetrwały protestancką reformację. W północnym transepcie kościoła w Whitchurch znajduje się jej kapliczka – prosty trzynastowieczny ołtarz wysokości ok. 1,5 z trzema otworami. Otwory te służyły wiernym do wkładania tam rzeczy osobistych bądź chorych części ciała przy modlitwie o cud. Wewnątrz kapliczki spoczywa czternastowieczna ołowiana trumna, pokryta płytą z marmuru z Purbeck; całość jest gładka i bez inskrypcji, lokalnie nazywana jest sanktuarium tytularnym świętego. Kapliczka przetrwała reformację i niszczenie wszystkich relikwii przez protestantów prawdopodobnie dlatego, że ukrywano wiedzę, że spoczywają w niej relikwie. Ostatecznie zapomniano, jaki święty tu spoczywa; przypuszczano, że jest to anglosaska święta kobieta lub pustelnik. Niektórzy przechowali jednak tradycję, według której spoczywa tam św. Blanche (zwana też św. Wittą lub inaczej św. Kandydą).

Podczas napraw transeptu w 1900 roku kapliczka została otwarta, a wewnątrz znaleziono dużą ołowianą trumnę, która zawierała szczątki kości małej kobiety. W znalezionym tam liście z XII–XIII wieku był łaciński napis: Hic Reqesct Relique Sce Wite, co oznacza: Tu spoczywają relikwie świętej Wite. Trumnę oczyszczono, złożono w niej na powrót relikwie i na koniec zapieczętowano.

Imię Kandyda pochodzi z języka łacińskiego i oznacza „dziewczynkę o jasnych włosach”.