---

---

---

---

święty Maciej Malumba Kalemba (Maciej Murumba Kalemba) (1836–30.05.1886)

30 maja

Uwaga, tekst jest bardzo drastyczny.

Urodził się w hrabstwie Bunya w królestwie Busoga w 1836 roku. Należał do klanu Lugave z plemienia Musoga. Był jeszcze dzieckiem, kiedy handlarze niewolników schwytali go razem z matką i sprowadzili do królestwa Buganda. Wychowywał go przybrany ojciec, Magatto, wujek kanclerza króla Mukasy, jako wolnego człowieka. Po śmierci Magatto Malumba mieszkał z Buzibwą, bratem Magatto. Został sędzią i namiestnikiem okręgu Ssingo oraz głową domu Ddumby, wodza tego okręgu. Po śmierci Ddumby został asystentem Mukwendy, jego brata.

Maciej był dość wysokiego wzrostu i raczej jasnego koloru. Jego twarz, nieco podłużna była ozdobiona małą brodą, co jest niezwykłą cechą w Bugandzie. Był bardzo silny, odważny i obdarzony potężnym głosem, radosnym usposobieniem i namiętną miłością do prawdy, która kazała mu poszukiwać prawdy w religii. Kiedy chrześcijaństwo i islam przybyły do Ugandy w latach 1877–1879, Maciej najpierw przeszedł na islam. Kiedy poznał anglikanów, zrozumiał, że islam był fałszywą religią. Anglikanie bardzo przestrzegali go przed nauką katolickich misjonarzy, ale kiedy Maciej zetknął się z nimi podczas budowania im domu, był pod wielkim wrażeniem. Postanowił słuchać ich nauk, a widząc ich dobroć, zdecydował się dołączyć do nich. 31 maja 1880 r. został katolickim katechumenem. 28 maja 1882 r. ochrzcił go ks. Ludovic Girault. Po chrzcie Maciej, który miał, jak to nakazywała tradycja plemienna, wiele żon, rozstał się z nimi (pomagał im jednak w utrzymaniu), zostawiając jedną, zwaną Kikuwambazza lub Kikuwa, z którą wziął katolicki ślub.

W swoim domu w Mityanie zorganizował wspólnotę chrześcijańską, gdzie nauczał razem z Noem Mawaggali i Łukaszem Banabakintu. Utworzył jeszcze trzy ośrodki nauczania wiary: Nseege, w pobliżu Bbowej Buzinde w hrabstwie Bulemeezi, około 96 kilometrów od Mityany, Kiyegga (Mukono), około 104 kilometry od Mityany, i Masaka, około 160 kilometrów od Mityany. Do każdego z tych ośrodków docierał pieszo. Bardzo ciężko pracował, aby szerzyć i utrwalać katolicyzm we wszystkich tych ośrodkach. Ale chociaż był bardzo zajęty pracą ewangelizacyjną, nigdy nie zaniedbywał ani nie porzucał swojej pracy jako namiestnika. Zawsze wywiązywał się ze swoich obowiązków urzędnika państwowego.

Kiedy do władzy doszedł król Mwanga II, od dworzan żądał działań homoseksualnych, a potem kazał chrześcijanom wyrzec się wiary pod groźbą tortur lub śmierci. Wielu z nich odmówiło i ukryło się u niektórych misjonarzy chrześcijańskich.

Tymczasem Maciej został wezwany do trybunału Katikkoro (premiera). Został poddany przesłuchaniu, a Katikkoro uznał, że oddalenie przez niego żon jest aktem pogardy wobec innych wodzów. Kazał zatem ukarać go szczególnie okrutnie. 27 maja 1886 r. odesłał Macieja razem z Karolem Lwangą i resztą więźniów do więzienia w Namugongo. Po drodze, w okolicach Starej Kampali, Maciej, obawiając się ułaskawienia, poprosił o zabicie go na miejscu. Powiedział do Łukasza Baanabakintu: „Au revoir, mój przyjacielu. Spotkamy się ponownie w Niebie”. A Łukasz odpowiedział: „Tak, u Boga”. Zirytowani kaci zabrali Macieja w zarośla słoniowej trawy i tam zaczęli się nad nim znęcać. Odcięli mu ręce w łokciach, potem nogi w kostkach i kolanach. W końcu odcinali paski mięsa z jego pleców i piekli je przed nim. Kat wiedział, jak powstrzymywać krwawienie, aby ofiara mogła dłużej cierpieć. Potem rzucili Macieja w sitowie, na żer dzikich zwierząt i owadów. Maciej cierpiał po cichu, jedynie wielokrotnie powtarzał: „Mój Boże! Mój Boże!”. Umierał tak od czwartku 27 maja do niedzieli 30 maja 1886 r.

Kiedy umierał, powiedział: „Z pewnością Bóg mnie wybawi, ale nie zobaczycie, jak to czyni. On weźmie moją duszę, kiedy opuści moje ciało”.

Imię Maciej wywodzi się od hebrajskiego imienia Mattatyah (po grecku Matthies) i znaczy „dar Jahwe”.