Imię Filip pochodzi z języka greckiego: Philippos – co oznacza „lubiący konie”. Wspomnienie św. Filipa apostoła pierwotnie obchodzono 1 maja, po ustanowieniu w tym dniu święta ku czci św. Józefa Robotnika w 1955 r. Kościół przesunął je na 11 maja, a od roku 1969, po reformie kalendarza wyznaczono je na 3 maja. Ponieważ jednak w Polsce w tym dniu obchodzimy uroczystość Matki Bożej Królowej Polski, w naszym kraju święto to obchodzi się 6 maja.

Jak podają Ewangelie, Filip najpierw był uczniem św. Jana Chrzciciela. Pochodził z Betsaidy. Następnego dnia po powołaniu Szymona Piotra i Andrzeja Jezus spotkał Filipa, którego też powołał. Filip przyprowadził do Jezusa swojego przyjaciela, Natanaela (Bartłomieja). W wykazach pozostawionych przez Ewangelistów Filip występuje na piątym miejscu. O Filipie opowiada też Ewangelista Jan, że kiedy przybyli Grecy, żeby zobaczyć Jezusa, zwrócili się o pomoc właśnie do Filipa.

Trochę więcej o świętym mówi nam tradycja. Na przykład pierwszy historyk Kościoła, Euzebiusz, podaje, że św. Filip był żonaty i miał dzieci. Przytacza też informację biskupa Efezu o czterech córkach Filipa, które całe życie żyły bogobojnie w panieństwie, nazywa je też prorokiniami. Prawdopodobnie jednak pomylono tu Filipa apostoła z Filipem diakonem (o którym mowa w Dziejach Apostolskich, a którego wspomnienie obchodzimy 11 kwietnia) – nie wiadomo więc, jak było rzeczywiście.

Istnieją też apokryfy: Dzieje Filipa i Ewangelia Filipa. Nie są one jednak autorstwa świętego, powstały bowiem w IV wieku. Opisują one wędrówki apostoła po krainie Partów i po Grecji i różne jego przygody. Wszystkie świadectwa tradycji wiodą nas do Hierapolis jako do miejsca męczeńskiej śmierci świętego. Miał tam zostać ukrzyżowany, a potem ukamienowany za rządów cesarza Domicjana (81–96). W czasie egzekucji doszło do trzęsienia ziemi, co wszyscy widzowie odebrali jako szczególny znak. W 1962 roku ekspedycja archeologiczna profesora Pasła Verzone z Turynu odkryła w Hierapolis, pod ruinami kościoła pochodzącego z V wieku prawdopodobny grób św. Filipa apostoła. Tam też miała być pochowana jego siostra i dwie córki.

Święty Filip był uważany za patrona pilśniarzy i czapników. Jest patronem Luksemburga, Spiry, Sorrento, Brabancji, Philippeville, a razem ze św. Jakubem Mniejszym: kapeluszników, kramarzy, sklepikarzy, paszteciarzy, foluszników, garbarzy i cukierników.