---

---

---

---

błogosławiony Faustyn Oteiza Segura (Faustyn od Matki Boskiej Bolesnej) (14.02.1890–9.08.1936)

9 sierpnia

Bł. Faustyn Oteiza Segura urodził się 14 lutego 1890 r. w Ayegui, w prowincji Nawarra w Hiszpanii, jako syn Izydora Oteizy i Angeli Segury. Miał trzech braci.

Jako dziecko był wychowywany w kolegium pijarów (Zakonu Kleryków Regularnych Ubogich Matki Bożej Szkół Pobożnych). Był dzieckiem bardzo dobrym, spokojnym, pracowitym i pobożnym, bardziej niż to się zdarza w jego wieku. Któregoś dnia zobaczył dużą procesję pijarów, co zrobiła na nim wielkie wrażenie. Przezwyciężając wtedy nieśmiałość, poprosił o obrazki św. Józefa Kalasantego i Matki Bożej Szkół Pobożnych.

Miał 14 lat, kiedy zachorował na tak ciężkie zapalenie płuc, że został zadysponowany na śmierć. Ale wyzdrowiał i poprosił wtedy o przyjęcie do zakonu pijarów. Od zawsze pragnął zostać księdzem.

Wstąpił do nowicjatu w Peralta de la Sal 9 listopada 1905 r. Pierwsze śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1907 r., a uroczystą profesję 15 lipca 1912 r. Przyjął zakonne imię Faustyn od Matki Boskiej Bolesnej. 14 września 1913 r. w domu zakonnym w Terrassa został wyświęcony na kapłana. Studiował filozofię w Irache, a teologię Alcaniz.

Pełnił obowiązki mistrza nowicjatu, a w 1936 r. asystenta mistrza nowicjatu. Jego zachowanie i traktowanie uczniów zaskarbiały mu szacunek i autorytet, jakim cieszył się wśród nowicjuszy, których kochał jak synów.

Jako ksiądz pijarski był nauczycielem 23 roczników dzieci z Peralta de la Sal.

Od 1920 r. cierpiał na chorobę Parkinsona. Mimo jednak tej słabości nigdy nie leżał w łóżku i nigdy nie był nieobecny w szkole. W 1934 r. z powodu choroby przestał być mistrzem nowicjatu, został asystentem nowego mistrza.

Od dawna pragnął, spodziewał się i oczekiwał męczeństwa.

W wyborach 16 lutego 1936 r. w Hiszpanii zwyciężył komunistyczny Front Ludowy. Wtedy wspólnota zakonna zaczęła obawiać się o kościół i kolegium. 17 lipca gen. Francisco Franco ogłosił powstanie przeciwko rządowi Republiki, którego wynikiem była trwająca 3 lata wojna domowa. Komuniści zwrócili się też przeciwko Kościołowi.

23 lipca do miasta wkroczyło około czterdziestu bojówkarze z zamiarem likwidacji klasztoru i kościoła. Zbombardowali dom zakonny, spalili kościół i zniszczyli posąg św. Józefa Kalasantego. Wszystkich zakonników i wypędzili i umieścili w domu Llari, przeorganizowanym naprędce na więzienie.

Po kilku dniach zezwolili przebywającym tam nowicjuszom i postulantom zrzucić habity i powrócić do domów. W Llara pozostało czterech zakonników.

25 lipca udało się wysłać dwu braci do kaplicy nowicjatu w zburzonym domu, skąd przynieśli Eucharystię. Dzięki temu zakonnicy zgromadzeni w Llara mogli przyjąć – ostatnią w swoim życiu – Komunię św.

28 stycznia milicjanci przybyli do Llara z zamiarem zamordowania pozostających tam jeszcze pijarów. Na skutek próśb ludności nie zdecydowali się jednak zabrać starego, niewidomego br. Faustyna Naya i chorego Faustyna Oteizy Segury. Wywieźli br. Dawida Carlosa Marañón i o. Emanuela Segurę Lopeza, których rozstrzelali nieopodal Purroy de la Solana.

Egzekucja była odłożona na niedługi czas. 9 sierpnia oprawcy przybyli do Llara i zabrali pozostałych dwóch zakonników. O. Faustyn i br. Florentyn żegnając się przygotowali się do pójścia do nieba. Faustyn powiedział: „Jeśli zajdzie konieczność przelania krwi za Chrystusa, z Jego łask, zrobię to z przyjemnością”. Zostali wywiezieni do Azanuy, jednak kilka kilometrów przed miastem wysadzono ich z samochodu i rozstrzelano. O. Faustyn w jednym bojówkarzy rozpoznał jednego ze swoich byłych uczniów i odezwał się do niego: „Antonio, czy zabijesz swojego nauczyciela?”. I Antonio odwrócił wzrok i opuścił karabin. Pozostali nie mieli jednak oporów. Po śmierci ciała męczenników zostały okaleczone, oblane benzyną i spalone. Nie spaliły się do końca, dlatego na rozkaz komitetu pochowano je w tym samym miejscu, gdzie zostali zabici.

Na ich pamiątkę wybudowano w tym miejscu pomnik, na którym umieszczono napis: „W tym miejscu oddali życie za Boga i Hiszpanię ojcowie pijarzy z Peralta de la Sal, ks. Faustyn Oteiza i br. Florentyn Felipe. 8-9-1936”.

Starannie zebrane relikwie obu męczenników znajdują się w kościele pijarów w Peralta de la Sal.

Ojciec Manuel Segura López został beatyfikowany, w grupie 45 męczenników wojny domowej w Hiszpanii („czerwonego terroru” w Hiszpanii), przez Jana Pawła II 1 października 1995 r.

Wspomnienie błogosławionego obchodzone jest 9 sierpnia. W ikonografii przestawiany jest, jako męczennik, z gałązką palmową.

Imię Faustyn, pochodzi z łaciny: faustus – „błogi, szczęśliwy”.